تحلیل عوامل موثر بر انگیزش کارکنان بر اساس نظریه هرزبرگ در مجتمع صنعتی گروه سایپا گلپایگان

امروزه اهمیت منابع انسانی به عنوان با ارزش ترین سرمایه هر سازمان و نقش آن در افزایش بهره وری سازمان ها بر هیچ کس پوشیده نیست. نیاز به حضور کارکنان برانگیخته، که بتوانند بهره برداری بهینه از امکانات و سایر سرمایه های سازمان را امکان پذیر نمایند، از واقعیت های انکار ناپذیر هر سازمان می باشد. هدف از این پژوهش تحلیل عوامل موثر بر انگیزش کارکنان بر اساس نظریه هرزبرگ در مجتمع صنعتی گروه سایپا گلپایگان می باشد. پژوهش حاضر بر اساس ماهیت و روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی است و از نظر هدف کاربردی است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته ای است که بین نمونه 147 نفری از حجم جامعه آماری 640 نفری از کارکنان مجتمع صنعتی گروه سایپا گلپایگان توزیع گردیده است و اعتبار آن با روش ضریب آلفای کرونباخ معادل 93/. و برای بررسی روائی پرسشنامه از روائی صوری و روائی سازه استفاده شده است. حجم نمونه نیز به صورت تصادفی طبقه ای بوده و توسط فرمول کوکران محاسبه گردیده است. داده ها در سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار آماری spss18 و amos18 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که عوامل انگیزشی بیش از عوامل بهداشتی بر انگیزش کارکنان موثر است و نظریه هرزبرگ به اثبات می رسد. از دیگر نتایج پژوهش این که از میان عوامل بهداشتی مجموعه دریافتی ها از نظر کارکنان در بالاترین رتبه قرار دارد و بیشترین تأثیر را در میان عوامل بهداشتی برانگیزش آنان دارد و از نظر آن ها زندگی شخصی کمترین تأثیر را در مقایسه با سایر عوامل بهداشتی، بر انگیزش کارکنان دارد و همچنین از میان عوامل انگیزشی شرایط مساوی جهت رشد از نظر کارکنان در بالاترین رتبه قرار دارد و بیشترین تأثیر را در میان عوامل انگیزشی برانگیزش آنان دارد و از نظر آن ها مسئولیت کمترین تأثیر را در مقایسه با سایر عوامل انگیزشی، بر انگیزش کارکنان دارد. همچنین تحلیل رگرسیونی نشان داد که در سطح خطای 1% و خطای 5% میان ابعاد عوامل بهداشتی و در سطح خطای 1% میان ابعاد عوامل انگیزشی، همبستگی معناداری وجود دارد.